تورکی شعر مثنوی قالیبین ده

شعر ترکی عاشقانه و عارفانه اثری دلربا از شاعر و نویسنده معاصر هادی محمدی متخلص به

آیهان

شعر آیریلیغ

گدن گون نن  منیم  حالیم  قاتیشدی

گوزومون یاشی اوتدان پیس آلیشدی

دئدون  گللم  گلممیردون  دیریدون

منی  درده سالیب آغلاد  میردون

دئدی جانیم منیم صبریم  جالاندی

دوزممیردیم  داها   قلبیم   دایاندی

منه گل گل دئیب لای لای دیردون

اوزون هم اولدوروب هم یاندریدون

گوزوم قان آغلیب سن سیز دوزممز

سنون تک سوگیلی هیچ کیم بیچممز

منی بو آیریلیغ چوخ سین سیدیب دیر

سنی بو گوزلریم چوخ دیندیریب دیر

یا دین  روحیم  ده دیر آی مهربانیم

اوزون  قلبیم  ده سن  شیرین بیانیم

عزیزیم دوز گینن ایش لر دوزلسین

اولا بیل  سه  بو آیهان  داده  گلسین

من چه گویم که دلم نازک و دلبر شکن است

زکجا جویم که عشق تو مرا جان وتن است

باب دل را شود آهن که به جز تو نرود

که در این خانه کلیدش ز طلا هست دلم چون ندود

 صاحبان دل و جان گوش به حرفم بدهید

عاشقان ناله کنان در دل عاشق بدمید

من که با این دل خود حال خرابی دارم

با غم دوری تو سوز وگدازی دارم

من که در میکده مستم بگذارید برم

یا که در حالت مستی به آغوش روم

تو از این شهر کجا می روی آخر دل من

تو در این تربت غم می دوی آخر دل من

گر مرا تو نبری نیست شوم ای دل من

یا که در خلوت خود نیست شوم نو گل من

با تو من خو شدم ای نفس این دل من

تو مرنجان مرا ای که تویی مشک ختن

این چه رسمیست که من با دل خود می جنگم

این چه جنگی ست که من بتو و مل میجنگم

آه هرگز نرود طاقت دوری درقلب

یا که خنجر برود برتن من یا بر قلب

من بمیرم تو دگر دور نباشی از من

آن چنان ذوب شوم یا که بمانی در تن

برو ای کل جهان تا گل دلبر چینم

کهکشان ها برود تا رخ دلبر بینم

خودم و این دل ودلبر بدمد در دنیا

خودش و تاج سرش راشکند با غوغا

من که بی تاج سرم پادشهی نتوان کرد

بی تو ای هم نفس من نتوان جولان کرد

دلم ازوصف وجود دل تو عاجز شد

گویی از عشق تو اندر دل من معجز شد

آخر از عشق تو من عاشق جانان شده ام

بی جهت نیست که در دهر من آیهان شده ام

شاعر و شاهان

اثری دلربا از شاعر و نویسنده معاصر هادی محمدی متخلص به

(آیهان)

   دریاب مرا  گنگ نزن  راه  بیا

             بیهوده  متاز  در وطن  راه  بیا

  شعری بسرای زپندوازعبرت

                 متنی بنویس و با سخن راه بیا

شاهی و دراین ملک خدایی بکنی

                    با مرگ و فنا در بدن  راه بیا

شاعر نشدی شعر بگی شاه شدی

                 عارف نشدی در این چمن راه بیا

مادر که نزادتت توان شعر بگی

                     شاهان همه رفتند با کفن راه بیا

 هرچند که تو ثروت افزون داری

                 زنهار که با حرص ز  تن راه   بیا

آیهان چه کنی تو با شهان در گیری

                     ای پادشه   ملک سخن   راه بیا

گفتم وگفتا

گفتم که من آن شعر جهان می باشم

گفتا که منم حاکم و خان می باشم

گفتم که وفا نکرده دولت به کسی

گفتا که خوشم به آنچه آن می باشم

گویم که جهان وفا ندارد به کسی

من شاعرم و عشق زمان می باشم

تو  حاکمی  و ز   ذلتت  میمیری

تو گور روی  من  آنچنان می باشم

ای شاه تو خاموش شوی یکباره

من شاعر جان روح و روان می باشم

              آیهان ز قلم سخن به شاهان زنی

              من عاشق شعر جاودان می باشم

2023-12-2321:52:04

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: